Tuesday, August 19, 2008

Καθως καθεσαι και σκεφτεσαι με οτι σ'εχει απομεινει μετα απο αυτα που ειδες στις 3 μερες διακοπων,σου'ρχεται στο μυαλο κατι τετοιο
Και λες γαιτι να μην ειχα γενηθει εκει.Αλλα το masterplan μπηκε σε εφαρμογη , ο Van Baffen πηγε να εκπληρωσει τους στοχους του δικο του μερους του σχεδιου και αρχιζω τους δικος μου ,με αποτερο σκοπο αυτο


ΚΑΙ ΜΠΙΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΜΠΙΡΕΣ!!!!

Thursday, July 17, 2008

Δημόσιες υπηρεσίες και το πρελούδιο της τρέλας

Είμαι σίγουρος οτι όλοι έχετε διαβάσει  Αστερίξ. Είμαι επίσης σίγουρος οτι οι περισσότεροι έχετε δει τους Άθλους του Αστερίξ.Είμαι επίσης σίγουρος οτι όλοι θεωρήσατε οτι ο πιο δύσκολος άθλος ήταν..

(χτύπημα τυμπάνων....)

Ο ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΤΡΕΛΗΣ.

Ξέρετε για τι μιλάο.Ο κατακαημένος  Αστερίξ έπρεπε να ανεβοκατέβει 123521431 (συν πλην ένα) σκαλιά, να περάσει από 12341414 (συν πλην ένα) γραφεία για να καταφέρει να πάρει ένα  διαβολεμένο πιστοποιητικό.

Πήρα λοιπόν και εγώ την δόση μου χτες περνώντας από το δημαρχείο Θεσσαλονίκης για την έκδοση ενός πιστοποιητικού.

Ξεκινάς από το γραφείο 329.

Πάνε τώρα στο 326.

Κατέβα κάτω στο ταμείο στο 127

Τράβα ως το 126 να δεις για οφειλές.

Πάνε στο 219.Περίμενε 2 ώρες

Πάνε στο 221. Δες για οφειλές

Ανέβα πάλι στο 329

Κατέβα πάλι στο ταμείο.

Ανέβα πάλι στο 329.

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ.

΄

H σφαίρα...

Η Πόπη το είπε στη Μαίρη,
Η Μαίρη έχει φίλη την Τασία στην οποία μίλησε,
Η Τασία έχει αδελφό τον Κώστα ο οποίος το έμαθε,
Ο Κώστας το είπε στον Μήτσο σε κατάσταση μέθης,
Ο Μήτσος το είπε στη μάνα του,
Η μάνα του το είπε στον μικρό του αδερφό του Μήτσου Μπάμπη,
Ο Μπάμπης τα ξέρασε όλα στην Βάσω,
Η Βάσω που ξέρει πλέον τα είπε στην Τόνια και στην Αλεξία,
Αυτές μίλησαν στον Τάκη,
Ο Τάκης έπιασε τον Δημήτρη,
Ο Δημήτρης αρχικά κώλωσε αλλά τελικά έσπασε στον Ηλία,
Ο Ηλίας ήθελε να το πει σε όλους αλλά τελικά το είπε στον Τόλη,
Ο Τόλης (μεγάλος μαλάκας) μίλησε στην Ρούλα, στην Τούλα, στην Βούλα, στην Ειρήνη, στην Άννα και στην Σταματία.

Εγώ το έμαθα τελευταίος.
Θέλω μια σφαίρα υπάκουη που να έχει επίγνωση.
Να δέχεται εντολές και να τις εκτελεί πάραυτα.
Όχι δύσκολα πράγματα, απλά να συγκρατεί ονόματα και καταστάσεις.
Να την έχω στην τσέπη μου,
Μαζί με ένα πιστόλι στυλό.

Να την ξαμολήσω μια ημέρα ώστε να νιώσω ελεύθερος.

Sunday, July 13, 2008

Σαββατοκυριακο Στην Πολη

Μετα απο μια βολτα στα γνωστα λημερια οπου ηταν κυριολεκτικα αδεια χαρηκα ασυναγωνιστα πολυ που δεν ειμαι σε καποια παραλια να βρεχω τα αρχ...κια μου και να λιαζω την τεραστια κοιλια μου σε καποια απο τις πλεον γνωστες παραλιες της Χαλκιδικης.
Και ο λογος ηταν μια απλη χαλαρωτικη βολτα στο κεντρο της πολης.Τα παντα ηταν σε εναν αλλο τρισδιαστατο πληρες χαλαρωτικο ρυθμο με διαγαλαξιακες αποχρωσεις που θα σημειωνε και ενας "φιλος".Πηγαινες με οποια ταχυτητα ηθελες,παρκαρες οπου σε κατευνασε η ψυχη σου χωρις περιττα κορναρισματα ή χωσιματα απο μηχανακια και γκαγκουρες με χαμηλωμενα αυτοκινητα και τσιτα ο Τερλαγκας αγκαλια με την Μαρναρινου (αν και ειμαι και εγω ενας απο αυτους χωρις τις ΙΔΙΕΣ μουσικες προτιμησεις) .Χαζευες ανθρωπους που πραγματικα ξεφευγαν απο την καθημερινοτητα και παρολου την ζεστη δεν κλειστηκαν μεσα να βλεπουν ηλιθιες και ανουσιες επαναληψεις .Ηταν μια πολη πραγματικα οπως θα επρεπε να ειναι, μια πολη οπως την ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΕΣ ,απο τις περιγραφες παλαιοτερων και αφιερωματων στις εφημεριδες.Ηταν μια πολη με χαρακτηρα rock και με αρωμα επαναστατη οπου ετοιμαζεται για την μαχη της καθημερινοτητας και της γκριζαδας οπου φερνουν διαφορα ηλιθια προτυπα που προσπαθουν να μας πλασαρουν και με μαεστρια τα "κουλαντριζουμε".Και δυστηχως οπως ολα τα καλα που πλησιαζουν την τελειοτητα θα τελιωσει σε λιγες ωρες οπου θα γεμισει με απειρους ανεγκεφαλους που θα συγκρινουν ποσα τηλεφωνα πηραν απο τα γκομενακια με τα αποκαλυπτικα μαγιο στις παραλιες και ποσα σφηνακια κερασαν χωρις αποτελεσμα.Απλα για να ευχαριστουν τον εαυτο τους ,το ΕΓΩ τους,θα μας κοιμισουν μια ακομη μια εργασιμη βδομαδα,προσμενοντας το επομενο σουκου ωστε να χαρουμε την πολη αυτη οπως της αρμοζει.

Ευχαριστηρια Απαντηση

Αγαπητη Petha
Χαιρομαι που ειμαι ο λογος ωστε να αρχισεις και παλι τις αγαπημενες σου αναρτησεις στο "ΙΣΤΟΟΛΟΓΙΟ" μας.
Η αληθεια ειναι οτι μολις διαβασα το τι εγραψες (κυριακη κατα τις 6 στο μπαλκονι με κλεμμενο internet) και συμφωνω απολυτα αν και δεν καταλαβα τιποτα απο οτι ειπες η καλυτερα εγραψες αλλα εχεις δικιο.

Petha : Back with a vengeance

Είναι ώρα λοιπόν να δώσουμε ζωή σε αυτό το "ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ" , μετά την μακρόχρονη απουσία μας λόγω εργασιών και ανελέητων πολέμων με την ανθρώπινη βλακεία.Ειδικά μετά την πρώτη ανάρτηση του FatseaX μου είναι αδύνατον να ΜΗΝ γράψω.

Σας παραθέτω συζήτηση , τηλεφωνική.

Εγώ: Παρακαλώ

Τηλεφωνήτρια- σπαμμερού : Καλησπέρα, τηλεφωνούμε από την ***** τράπεζα, να σας ενημερώσουμε για μια προσφορά

Εγώ: Έχω πιστωτική, έχω λογαριασμούς σε άλλη τράπεζα, ευχαριστώ.

Τηλεφωήντρια-σπαμμερού : Ναί αλλά αυτή έχει 17 % επιτόκιο και πάνω, η δικιά μας..

Εγώ Ναι ευχαριστώ ,δεν με ενδιαφέρει

Και τώρα έρχεται η καταπληκτική απάντηση

Τηλεφωνήτρια-σπαμμερού : 'ΜΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ" 

Ορίστε ;

Απο πότε ένα  βδελυρό αποτυχημένο muppet μπορεί να ξέρει τι ενδιαφέρει ΕΜΕΝΑ, την στιγμή μου η μόνη μας γνωριμία ανέρχεται στο εκπληκτικό γεγονός της επιλογής ενός τηλεφώνου από μια βρωμόλιστα.

Πρώτον και  βασικό, αγαπητή τράπεζα (ναι ξέρεις εσύ), μάθε οτι δεν είναι  και η καλύτερη τακτική προώθησης των προσφορών σου, το να βάζεις τα muppet σου να λένε στους υποψήφιους πελάτες τι τους ενδιαφέρει και τι όχι.Μην προσβάλετε την νοημοσύνη μας για να μην προσβάλουμε τα  σπίτια σας (το πιάσατε φαντάζομαι).

Δεύτερον, όλες εσείς οι βρωμερές τράπεζες, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ.Αν θελήσω να ενημερωθώ για τις προσφορές σας, θα επισκευτώ τα καταστήματά σας.Δεν θυμάμαι ποτέ να σας έδωσα το τηλέφωνό μου και να σας είπα να με καλέσετε το μεσημέρι ΑΚΡΙΒΩΣ την ώρα που πέφτω να κοιμηθώ για λίγα λεπτά, ώστε να μου σπάσετε όσο το δυνατό περισσότερο τα νεύρα.

Monday, June 23, 2008

η πρωτη αναρτηση ;p

χαιρεται
η πρωτη αναρτηση απο fatsea x επιτελους
και φυσικα δεν ξερω τι να πω αλλα ειμαι χαρουμενος γιατι επιτελουσ λεω κατι μετα απο τοσο καιρο και ολα αυτα χαρις στο κλεμμενο internet που μπορω και λειτσαρω
αυτα θα τα ξανα πουμε συντομα εφοσον βρω κατι να πω
μετα τιμης fatseasX

Saturday, March 15, 2008

Η ατάκα της εβδομάδας

Α plea of innocence, is guilty of wasting my time
Karamazov, Fyodor , Inquisitor

Tuesday, March 4, 2008

Περί ζωγραφικής...

Από ζωγραφική δεν μπορώ να πω ότι γνωρίζω πολλά.
Θεωρώ πάντως πως εάν ανάμεσα σε έναν κατάλευκο καμβά
και στην κάννη ενός πιστολιού παρεμβάλεις έναν ανθρώπινο
εγκέφαλο, το αποτέλεσμα αν μη τι άλλο θα είναι εντυπωσιακό...

Wednesday, February 27, 2008

Μετά από πάσα της leigh-cheri ορίστε και εγώ στο game:

1. Πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. Το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. Βρίσκουμε την πέμπτη περίοδο (you know, από τελεία σε τελεία)
4. Αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις, δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη και
5. Πασάρουμε το παιχνίδι σε άλλους πέντε

Τίποτα. Ο δρόμος παρέμενε μοναχικός, άδειος.Ήταν κατάλληλος για μία μονομαχία.

Paico Ignacio Taibo II
"Χωρίς Αίσιο Τέλος"

Στο πέμπτο βήμα εκ των πραγμάτων δεν θα μπορέσω να ανταποκριθώ καθώς
δεν γνωρίζω άλλους πέντε... μονο η Petha θα μπορούσε να πάρει μέρος και έτσι η δική μου πρόσκληση πάει μόνο σε αυτήν(ον)!!!

Sunday, February 24, 2008

Το Σουγιαδάκι.

Φοβάμαι πολύ όταν ανοίγεις το σουγιαδάκι
που έχεις πάνω σου.
Ξέρεις εσύ, αυτό το ελβετικό
που η λεπίδα δεν ξεπερνάει το ένα εκατοστό.
Αυτό που κρατάς πάντα
στην εσωτερική τσέπη της πυτζάμας σου.
Όταν το βγάζεις και με καρφώνεις
περισσότερο φοβάμαι παρά πονάω.
Γιατί το κάνεις δεν γνωρίζω
αν το χαίρεσαι δεν το νομίζω.
Εγώ πάντως πέφτω πάλι στην αγκαλιά σου
με περιμένει, μου αρέσει μου κλείνει όλες τις πληγές.
Μέχρι να ξανανοίξεις το σουγιαδάκι σου,
ξέρεις ποιο, εκείνο που κρατάς στην τσέπη πάνω από την καρδιά.

Tuesday, February 12, 2008

Ψάχνω σπίτι...

Τα μεγάλα... δεν έχουν θέρμανση και μπανιέρα.
Αυτά που έχουν θέρμανση και μπανιέρα... είναι τρύπες.
Αυτά που είναι τρύπες... είναι αυτά που μπορώ να πληρώσω.
Αυτά που μπορώ να πληρώσω... δεν μου αρέσουν.
Αυτά που δεν μου αρέσουν... είναι ο μόνος τρόπος να φύγω απο το σπίτι.
Να φύγω απο το σπίτι ... είναι αυτό που θέλω.
Αυτό που θέλω... είναι αυτό που μπορώ να κάνω.
Αυτό που μπορώ να κάνω... είναι αυτό που χρειάζομαι;

Τελικά τι θέλω; Ουτε και εγώ ξέρω.

Wednesday, December 26, 2007

Το quote της εβδομάδας

"If you can fake sincerity, you can pretty much fake anything" -House M.D

Tuesday, December 25, 2007

If it feels real, it is real..

Δεν έχω άλλα σχόλια να προσθέσω... :P

Monday, December 24, 2007

Forgive me Father, for i have sinned..

Σήμερα καθάριζα τα συρτάρια στο bar του καταστήματός μου.Πέταξα 2 χάρτινες εικόνες και 3 κομποσκοίνια.

Θα σας πώ αύριο αν υπάρχει Θεός ή όχι.Εξαρτάται τα ταμεία που θα κλείσω σήμερα.

Saturday, December 22, 2007

Οι πιο ενοχλητικοί ήχοι στον κόσμο

0

Το χαμηλότερο που μπορεί να ακούσει κανείς (συζήτηση σε βιβλιοθήκη)
60 Συζήτηση κανονικών τόνων, μηχανή ραψήματος,γραφομηχανή
90 lΜηχανή κουρέματος γκαζόν, βαριά οχήματα.
100 αλυσοπρίονα, κομπρεσσέρ
115 Συναυλίες, ηλίθιες κόρνες αυτοκινήτων
140

600
Εκπυρσοκρότηση όπλου, μηχανή αεροπλάνου

Η εξάτμιση του Fatsea X

Υ.Γ: Κάπου εκεί στο 500, πρέπει να είναι και η Βlon_Die όταν τραγουδάει το Μy Doorbell.

Το quote της εβδομάδας

It's all about choices.The future is not set.No fate but what we make - Sarah Connor

Shinomori Aoshi, why do you fight so ?

Η με άλλα λόγια, Πέθα γιατί γράφεις ;
Γράφω γιατί με ενοχλεί η βλακεία , οποιασδήποτε μορφής.Aν αυτός δεν είναι λόγος να γράψεις, τότε ποιός είναι ; Οι περιπέτειες του κάθε τυχάρπαστου emo boi (είναι πιο cool γραμμένο έτσι) που δεν του έστρωσε καλά η φράντζα το πρωί και αποφάσισε να μοιραστεί τα διαδικτυακά του σκουπίδια με το υπόλοιπο ίντερνετ ; oh please.

Σκεφτείτε με σαν την σιωπηλή φωνή της συνείδησής σας.Απλά όχι και τόσο σιωπηλή.Εναν ιντερνετικό σταυροφόρο που στόχο θα έχει να εκθέσει την βλακεία στον υπόλοιπο κόσμο , είτε αυτό σημαίνει γυναίκες που δεν ξέρουν τι θέλουν, ηλίθιοι πελάτες που σου κάνουν την ζωή δύσκολη αν ασχολείσαι με την εξυπηρέτησή τους είτε ο βλάκας που βρωμάει μπροστά σου στο λεωφορείο και να προτείνει τρόπους αντιμετώπισης (συνήθως δραστικούς)

Thursday, December 20, 2007

...

Μερικές φορές σκέφτομαι πως θα ‘θελα να κουβαλώ όλους τους ανθρώπους που αγαπώ επάνω στο κορμί μου. Να τους ζώνομαι όπως οι βομβιστές ντύνονται τις χειροβομβίδες τους. Να τους κουβαλώ μέσα σε κάψουλες. Όποτε τους χρειάζομαι πολύ να τις σκάω μία μία κι εκείνοι να ξεχύνονται τριγύρω,να μου μιλούν, να με πειράζουν,να γελούν, να με νταντεύου
…να τα λέμε…
leigh-cheri aka Φε
cherisky.blogspot.com

Shoot Petha

Tuesday, December 18, 2007

Γιατι γράφω;

Αφήγηση σημαίνει αντίσταση,
και σε αυτό το χαράκωμα της γραφής αντιστάθηκα στις εφόδους της πλανητικής μετριότητας, αυτής της θλιβερά μοναδικής προοπτικής ζωής και κουλτούρας που μας κληροδότησε ψυχορραγώντας ο 20ος αιώνας.

Γι'αυτό γράφω: για μιαν ανάγκη αντίστασης κατά της δυναστείας του μονοδιάστατου, της απάρνησης των αξιών που έχουν εξανθρωπίσει τη ζωή και λέγονται αδελφικότητα, αλληλεγγύη, αίσθημα δικαιοσύνης. Γράφω για να αντισταθώ στην απάτη, στη φενάκη ενός κοινωνικού μοντέλου στο οποίο δεν πιστεύω, γιατι δεν είναι σίγουρο ότι η λεγόμενη παγκσμιοποίηση θα επιτρέψει όλους τους κατοίκους του πλανήτη να γνωρίσουν και να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον.

Γράφω γιατί έχω μνήμη και την καλλιεργώ γράφοντας για τους δικούς μου, για τους περιθωριακούς κατοίκους των περιθωριακών κόσμων μου, για τις ενσαρκωμένες ουτοπίες μου, για τους ένδοξους συντρόφους μου, άνδρες και γυναίκες, που ηττήθηκαν σε χίλιες μάχες και εξακολουθούν να ετοιμάζονται για τις επόμενες χωρίς να φοβούνται τις ήττες.

Λουίς Σεπούλβεδα απόσπασμα απο το τελευταίο αρθρό του με τίτλο "Γιατί γράφω;" στο βιβλίο "Η τρέλα του Πινοτσέτ" εκδόσεις Opera.

Εσύ που μου τον γνώρισες τώρα πρέπει να τον ακούσεις...
Σε ευχαριστώ και ανταποδίδω.

P.S Αυτοί που πρέπει να καταλάβουν θα καταλάβουν...

Monday, November 26, 2007

Purpose!

Shut up!
I see the strongest and smartest men who've ever lived.
I see all this potential.
And I see it squandered.
Goddamn it, an entire generation pumping gas.
Waiting tables.
Slaves with white collars.
Advertising has us chasing cars and clothes.
Working jobs we hate so we can buy shit we don't need.
We're the middle children of history.
No purpose or place.
We have no Great War.
No Great Depression.
Our great war is a spiritual war.
Our great depression is our lives.
We've all been raised on television to believe
that one day we'd be millionaires and movie gods and rock stars.
But we won't.
We're slowly learning that fact.
And we're very, very pissed off.
Yeah!