Φοβάμαι πολύ όταν ανοίγεις το σουγιαδάκι
που έχεις πάνω σου.
Ξέρεις εσύ, αυτό το ελβετικό
που η λεπίδα δεν ξεπερνάει το ένα εκατοστό.
Αυτό που κρατάς πάντα
στην εσωτερική τσέπη της πυτζάμας σου.
Όταν το βγάζεις και με καρφώνεις
περισσότερο φοβάμαι παρά πονάω.
Γιατί το κάνεις δεν γνωρίζω
αν το χαίρεσαι δεν το νομίζω.
Εγώ πάντως πέφτω πάλι στην αγκαλιά σου
με περιμένει, μου αρέσει μου κλείνει όλες τις πληγές.
Μέχρι να ξανανοίξεις το σουγιαδάκι σου,
ξέρεις ποιο, εκείνο που κρατάς στην τσέπη πάνω από την καρδιά.
Sunday, February 24, 2008
Το Σουγιαδάκι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Το είδα από χθες το σουγιαδάκι να γυαλίζει. Αλλά με εξέπληξες, ομολογώ, τόσο -καθότι δεν γνώριζα κι αυτό σου το ταλέντο- που δεν σου έγραψα αμέσως.
mr.Sebs, αν έχετε κι άλλες τέτοιες εμπνεύσεις, μη διστάζετε να τις βγάζετε στο χαρτί. Κι αν τελικά τις βγάζετε στο χαρτί, μη διστάζετε να τις μοιράζεστε και μαζί μας.
Μου άρεσε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!
Ελπίζω να το συνεχίσεις.
Φιλιά
Είναι πολύ όμορφο το ποίημά σου, Mr.Sebs. Πολύ όμορφο και πολύ πραγματικό. Και, θα ομολογήσω κι εγώ ότι με εξέπληξες ευχάριστα, όχι γιατί δεν σε είχα ικανό, αλλά γιατί δεν μας είχες συνηθίσει σε δημοσιεύσεις ανάλογων κειμένων.
Για το σουγιαδάκι, τι να πω? Θα συμφωνήσω. Όσο κι αν πονάει, όσο ανεξήγητοι κι αν φαίνονται οι λόγοι που κάθε τόσο βγαίνει, όσο κι αν επιμένεις να το αγνοείς, τόσο αυτό πεισματικά θα κάνει την εμφάνισή του και πάλι, και θα σε φοβίζει πιο πολύ η θέα, παρά το κάρφωμά του.
Με το σουγιαδάκι στο λαιμό,του ζήτησα να αποκαλύψει αν έχει κάτι πιο πρόσφατο.Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσετε κορίτσια όταν το ακούσετε,είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά "παιδικά τραγουδάκια για ενήλικες" που άκουσα.Η έκπληξη συνεχίζεται..Ευχάριστα..
Post a Comment